Column Mister 20: Olympische aspiraties

Zo, de Spelen zijn weer achter de rug. Wat een happening natuurlijk. Een historisch verlies van Kramer en een historische overwinning van Sauerbreij. Twee weken lang historische overwinningen of verliezen zijn weer ten einde. Dat zette mij aan het denken. Is darten het Olympische vuur waardig? Ik denk persoonlijk dat de sport darten genoeg visueel appeal heeft om dit te kunnen bewerkstelligen. Het is denk ik meer de vooroordelen waar de sport mee te maken heeft die het kunnen tegen houden. Tenslotte zit het olympische comité echt niet te wachten op 14 vrachtwagens vol met dronken toeschouwers…

Ik hoor de meeste al denken “Ja, maar dat is toch sfeer?”. Ja, het klopt dat er geweldige toernooien zijn waar het allemaal fantastisch gaat. Echter hoor je ook genoeg verhalen over toernooien waar het wat minder gaat. Vorige week waren er bijvoorbeeld een dozijn incidenten tijdens de Premier League. Mocht men dit enigszins kunnen reguleren dan vind ik dat de dartsport een toevoeging moet kunnen zijn. Waarom vooral? Het olympische belang stijgt boven de belangen uit van de twee bonden. Nu de BDO de boot heeft afgehouden richting de PDC is het voor de dartsliefhebber haast onmogelijk geworden om spelers van de rivaliserende bonden tegen elkaar te zien gooien. Het Olympische vuur kan hier een einde aan maken.

Hoe prachtig kan dat niet worden? Onder het mom van verbroedering één grote pot maken en dan de spelers laten uitvechten wie de gouden medaille mag omhangen. Theoretisch gezien begint iedereen weer opnieuw. Tenslotte heeft Phil Taylor deze prijs nog niet. Spelers komen uit voor hun land maar natuurlijk ook individueel. Barney die toch nog maar even een 9-darter gooit. Puur om te voorkomen dat Taylor de eerste wordt op een Olympische spelen.

Adams die onder de swingende hitte van Rio de Janeiro zijn tweede jeugd herleeft en 2 weken lang met wolven traint en zodoende pas strandt in de halve finale om vervolgens in een zinderende troostfinale het onderspit te delven tegenover Wayne Mardle, die natuurlijk gewend is aan tropische verassingen. Spelers in een korte broek. Prachtige zonneschijn. Het moet mooi kunnen worden. Vooral omdat de dartsport als sport fantastisch is om naar te kijken. Comebacks, inzinkingen, oplevingen, verdriet, vreugde, naakte toeschouwers op het podium en plaspauzes. Alles zit er in om mensen een fantastische avond te geven. En natuurlijk hoort daar bier bij. Maar met mate natuurlijk. Ik praat er al over alsof het een feit is. Het enige feit wat telt is het feit dat dit slechts een dagdroom is. Een dagdroom die onze geliefde sport naar een nieuw hoogtepunt brengt wat over alle bonden heen hangt.

Dromen mag. En om een ooit gevierde muzikant te citeren: De meeste dromen zijn bedrog...