3 dingen die je moet weten over de duivensport

Een handige maar tegelijkertijd zeer omslachtige manier van communicatie

De duivensport is niet spontaan ontstaan uit een leuk idee. Het gaat hier om een bijzonder oud gebruik dat niet langer nodig is en daarom een sport (of hobby) geworden is. Vroeger, en dan hebben we het over honderden jaren geleden, werden duiven gebruikt om post mee te versturen. Het versturen van brieven via een bode duurde namelijk erg lang en was vaak kostbaar en riskant (zeker bij belangrijkere berichten). Daarom werden duiven ingezet. Het idee hierachter is redelijk simpel: een duif kan (in normale omstandigheden) zijn hok altijd terugvinden.

De duif werd dus vervoerd naar een andere locatie, waar vervolgens een briefje aan de poot bevestigd kon worden op het moment dat er een boodschap verzonden moest worden. Getrainde duiven zorgden ervoor dat berichten in recordtijd bij de ontvanger waren, waarmee het begrip ‘postduif’ geboren was. Heel erg praktisch was het echter niet. Deze manier van communicatie betekende namelijk tegelijkertijd dat de duiven telkens van de ontvanger teruggebracht moesten worden naar de persoon die een bericht wilde versturen.

Stel je voor dat je een bericht wilt sturen naar een vriend of een kooporder voor een duif bij ons wilde plaatsen en vervolgens in een duiventil tientallen duiven moet bekijken om te zien welke je moet hebben. Gelukkig hebben we tegenwoordig betere manieren om berichten te versturen.

Hier is overigens de sport lijnrecht uit voortgekomen, waarbij de duif wint die vanaf een externe locatie met de hoogste gemiddelde snelheid terugkomt naar het hok. Het enige dat we nog missen om het nog spannender te maken, is duivensport als toevoeging bij Unibet Nederland. Zeker omdat er nu al veel gegokt wordt binnen de duivensport.

Op z’n retour of juist in opmars?

Het is je ongetwijfeld opgevallen dat de sport in Nederland en België bijzonder gebukt gaat onder vergrijzing. Met enig overdrijven kunnen we stellen dat de sport met uitsterven bedreigd wordt, al is er een oplossing onderweg. In Oost-Europa en Azië is de duivensport namelijk in opkomst en zijn er steeds meer mensen die de duiven als hobby gevonden hebben. Dat mag overigens geen verrassing heten, want in China is de duivensport altijd al zeer populair geweest totdat deze verboden werd. Nu het verbod weer opgeheven is, zijn er weer veel liefhebbers die met de duiven aan de slag gaan en uiteraard wordt ook daar gegokt op de eigen duiven, wellicht bij gebrek aan toegang tot casinosites zoals TonyBet.

Verbod tijdens de Tweede Wereldoorlog

Oudere duivenmelkers kunnen zich de verhalen waarschijnlijk nog wel herinneren over de Tweede Wereldoorlog. De tijd waarin de postduif eerst verboden zou worden, maar uiteindelijk liep het uit op een registratieplicht. Wie hier niet aan mee wilde werken, kreeg dwangarbeid opgelegd. Toen de oorlog steeds verder in het nadeel van de Duitsers keerde, kon je als duivenmelker met niet-geregistreerde duiven het vuurpeloton tegemoet zien. Dat klinkt wellicht zwaar overdreven vanuit de bezetters, maar zij zagen al op een vroeg moment in dat deze duiven een cruciale rol konden spelen voor het Nederlands verzet. De post konden de Duitsers makkelijk controleren, maar duiven die hoog door de lucht vlogen met belangrijke boodschappen aan hun poot, dat werd wel heel erg lastig.

Dit ging niet lang goed. De Duitse bezetter sloeg al snel door in de richtlijnen en regels en besloot dat alle duiven afgemaakt moesten worden. Om het nog erger te maken, eiste de bezetter dat de pootjes inclusief de ringen als bewijsmateriaal voor het afmaken ingeleverd werden. Exacte aantallen zijn niet bekend (gelukkig), maar naar schatting werden er ongeveer 1.250.000 duiven afgemaakt na de verordening in 1942.

Wil je meer weten over deze fase en de originele papieren bekijken die naar de postduifhouders in Nederland gestuurd werden, dan verwijzen we je graag naar deze website waar je alle informatie kunt vinden.