In de spotlight met Hawaii 501, Wayne Mardle

Deze keer staat Wayne Madle in de Spotlight. Mardle is afkomstig uit Engeland en is geboren op 10 mei 1973. Zijn Bijnaam is 'Hawaii 501' en als opkomstnummer gebruikt hij toepasselijk het nummer 'Hawaii Five-0' van The Ventures. Hij staat hij bekend om zijn spetterende opkomsten en droeg altijd een hawaii-shirt tijdens zijn dartwedstrijden. Hier lijkt hij de laatste tijd enigzins vanaf te zijn gestapt. Verder speelt Wayne graag een potje poker en is hij supporter van de Engelse voetbalclub Tottenham Hotspur waar de Nederlander Rafael van der Vaart op dit moment actief is.

Mardle begon zijn loopbaan in 1993 bij de BDO maar wist zich pas in 2000 te plaatsen voor de Lakeside waar Matt Clark in de eerste ronde te sterk bleek. Het jaar erop was hij weer van de partij en liet hij van zich spreken doormiddel van een halve finale plaats. In de halve finale bleek de latere winnaar John Walton een maatje te groot. Mardle wist dat jaar wel te winnen van Steve Coote, Ronnie Baxter en de Nederlander Co Stompe. Tot op de dag van vandaag is dit nog altijd zijn beste prestatie op de Lakeside. In 2002 was hij voor het laatst actief op de Lakeside. Toen wist hij de kwartfinales te bereiken waar hij zijn meerdere moest erkennen in Colin Monk.

Daarna maakte de Engelsman de overstap naar de PDC waar hij in 2003 zijn debuut maakte op het PDC WK. Hij wist zijn eerste twee wedstrijden te winnen maar kwam bij de laatste 16 te kort tegen Phil 'The Power' Taylor. Het jaar erop kwam hij terug en wist hij het te schoppen tot de halve finale, dit kunstje herhaalde hij in 2005, 2006 en 2008. Mardle heeft daardoor maar liefst vijf keer in een halve finale van een WK gestaan. Ondanks zijn vijf halve finale plaatsen wist hij nog nooit de finale te bereiken. In 2004 en 2006 was het wederom Phil Taylor die hem in de weg stond. In 2005 was het Mark Dudbridge en in 2008 verloor hij verrassend genoeg van Kirk Shepherd.

Naast zijn indrukwekkende prestaties op het PDC WK was hij ook twee keer dicht bij de titel van de Las Vegas Desert Classic. Zowel in 2004 en 2005 wist hij daar de finale te bereiken. In 2004 leek Mardle niet te stoppen. In de eerste ronde won hij met 2-1 van Wes Newton om daarna over Darin Young en Ronnie Baxter heen te walsen, beide moesten er met 3-0 in sets aan geloven. In de halve finale stond toen meervoudig wereldkampioen John Part op het programma, ook dit bleek geen probleem dat jaar voor Mardle. Met een 4-1 overwinning knalde de Engelsman door naar de finale waar 'The Power' zijn tegenstander zou zijn. Wayne wist het Phil moeilijk te maken maar kon niet voorkomen dat Taylor er alsnog met de titel vandoor ging.

Het jaar erop kwam Mardle terug in Las Vegas, zou hij het kunstjes van 2004 kunnen herhalen of misschien zelfs verbeteren? Hij wist te winnen van Lionel Sams en Andy Callaby om daarna in de kwartfinale op het nippertje Colin Lloyd te verslaan. 'Jaws' werd met 3-2 in sets verslagen. In de halve finale was het net als in 2004 de Canadees John Part die werd verslagen, deze keer met 4-2 in sets. Ook de finale was een herhaling van 2004, wederom Phil Taylor tegen Wayne Mardle. Waar Mardle in 2004 nog kort in de buurt kwam kon hij nu maar één set van 'The Power' afpakken. De Las Vegas Desert Classic is er inmiddels niet meer, maar het was dus een toernooi wat Mardle goed leek te bevallen.

Ook op de World Matchplay wist Mardle één keer de finale te bereiken, dit deed hij in 2003. In de eerste ronde won hij met 10-7 van Paul Williams. In de tweede ronde stond John Part op het programma. Beide heren maakte er een spannende pot van tot het einde waar uiteindelijk Wayne Mardle met 16-14 aan het langste eind trok in een zenuwslopende partij. In de kwartfinale werd overtuigend gewonnen van Alan Warriner en in de halve finale werd er afgerekend met Colin Lloyd. In de finale stond er een ontmoeting met Phil Taylor op het programma, deze keer was Taylor met 18-12 te sterk voor 'Hawaii 501'.

Ondanks het vaak net niet winnen van TV-toernooien wist hij in 2000 wel de Dutch Open te winnen door in de finale Mervyn King met 4-1 te verslaan. Naast zijn zege op de Dutch Open wist hij nog het Open Denemarken te winnen en in 2007 pakte hij bij de PDC de German Darts Trophy. Verder won hij nog de nodige vloertoernooien in zijn carrière.

Tegenwoordig is Mardle iets minder aan het darten dan voorheen. Hij houd zich nu ook bezig met het commentaar geven tijdens wedstrijden. Hiermee is hij begonnen tijdens het PDC WK van 2011. Hij heeft toen een aantal keren samen met Sid Waddell verslag gedaan. Tijdens de Premier League hoorde we Mardle ook zeer regelmatig verslag doen van wedstrijden. Daarnaast schuift hij ook steeds vaker aan bij Dave Clark en Rod harrington om zo de wedstrijden te analyseren. Het lijkt er daarmee ook op dat hij steeds vaker verslag zal gaan doen van wedstrijden in combinatie met het zelf gooien. Hij zal in ieder geval altijd een opvallend persoon blijven in de dartwereld.
.